Кітапхана - рухани орта Электрондық альманах

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 839

 Глухова Д.Б.Учитель в моей жизни:[Воспоминания о учителе, директоре Таволжанской школы Гарине П.А]//Огни села.-2017.- 30 сентября. – №37.-С.2

«Учитель в моей жизни»
Каждый человек в жизни проходит несколько этапов: рождается, учиться ходить, а через некоторое время следует период учебы. И оттого, с кем человек на этом участке пути, зависит вся его дальнейшая жизнь.
Своими воспоминаниями об учителе, наставнике и замечательном человеке делятся бывшие ученики нашей школы В.М.Халанская и Г.И.Середа.
Вот так вспоминает В.М.Халанская (Шевченко): «Гарин Пётр Алексеевич был моим учителем, директором Таволжанской школы, которую я окончила и в которой проработала 30 лет.
Он пользовался большим авторитетом среди учащихся, их родителей и жителей села. Он был примером добросовестного отношения к делу. За годы директорства (с 1959 по 1969) он создал педагогический коллектив, способный вывести школу в число лучших в районе и области.
Сам он был прекрасным историком. Влюблённый в свой предмет, он увлекал нас, своих учеников, в глубь истории, и она оживала на его уроках.
Обладая ясным умом и яркой, выразительной речью, он умел представить далёкие исторические события близкими и понятными, учил разбираться в круговороте фактов и давать им правильную оценку.
При всей строгости и взыскательности он был и остаётся очень добрым и хорошим человеком, внимательным к чужим проблемам.
Мне повезло, что я училась у Петра Алексеевича, а его жена, Гарина (Николаева) Галина Александровна, замечательный математик и добрейшей души человек, была моим классным руководителем. Мы общались много лет. Атмосфера их дома всегда была теплой и доброжелательной. Уход из жизни Галины Александровны в августе 2016 года я переживаю как личное горе.
Петру Алексеевичу очень трудно сейчас. Они прожили вместе более 60 лет. Создали замечательную семью, вырастили двоих детей, скромных и порядочных, как и сами. Сын Сергей был главным инженером Павлодарского электролизного завода, награждён Президентом РК Н.Н.Назарбаевым орденом «Құрмет», дочь Татьяна – учитель, продолжила дело своих родителей.
В свои 88 лет Пётр Алексеевич остаётся человеком, которого нельзя не уважать за его честность, порядочность, стремление быть полезным обществу.
Таволжанцы благодарны ему за поистине титанический труд по сбору архивных материалов и воспоминаний очевидцев и создание книги «Таволжан. Сборник документов и воспоминаний». Книга издавалась трижды: в 2007, 2009, 2013 годах. Она повествует о многих поколениях соледобытчиков, связавших свою жизнь с Таволжаном, о жителях села, защищавших Родину в годы ВОВ, о школе и учителях, о замечательных земляках, прославивших наш родной посёлок.
В настоящее время Пётр Алексеевич работает над созданием памятника соляникам в областном центре, чтобы увековечить память о людях, посвятивших свою жизнь соледобыче в Павлодарском Прииртышье.
Хочется, чтобы человек, так много сделавших для общества, не был забыт в районе.»
Ветеран труда Г.И.Середа вспоминает так: «Пётр Алексеевич Гарин родился в 1929 году с.Лебяжье Павлодарской области. В 1932 году его родители переехали в поселок Таволжан, здесь он вырос и окончил школу, был призван в Советскую Армию. Отслужив, в 1952 году возвратился в родной поселок и начал работать учителем истории и заочно учиться в Семипалатинском педагогическом институте на историческом факультете.
В Таволжанской школе он проработал 17 лет, в начале рядовым учителем, а с 1959 по 1969 годы – директором. Хороший организатор, он смог увлечь за собой педагогический коллектив, школьников, родителей, общественность. Именно он добивался строительства новой школы, потому что наша старая школа приходила в аварийное состояние.
При его руководстве в школе на хорошем уровне поставлена работа в кружков, спортивных секций, работа в подшефном колхозе в Рождественке. С любовью и гордостью вспоминаю школу, которая по праву считалось лучшей в районе, учителей, особую атмосферу тепла, понимания.
Большой след в моей жизни, и думаю в жизни его учеников оставил Гарин Пётр Алексеевич. Нельзя забыть его уроки. Все они были яркими, глубокими. На его уроках мы постигали ход исторических и трагических страниц минувшего, извлекали для себя уроки из прошлого на настоящее и будущее. Учились добру и справедливости, узнавали мир, спорили. Навсегда полюбили свою Родину, свой край.
В 1969 году П.А.Гарина перевели на работу в областной комитет партии инструктором отдела науки и учебных заведений. И вновь его работа связана с интересами детей и молодёжи.
Прошло уже 48 лет, как окончили школу я и мои сверстники, но верные школьной дружбе, мы продолжаем встречаться, вспоминаем родную школу. Для нас родная школа – это ее директор П.А.Гарин, умный, строгий, справедливый, наши учителя, которые могли понять и простить, помочь в трудный час… Это они были вдохновителями и организаторами нашей школьной жизни.»

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 842

Орумбаева Б.Т. Қазақ поэзиясының биігіне өрмелеп шыққан ақын: [Бір ел - бір кітап]//
Аймақ ажары. – 2017. – 11 қараша. - №43. – б.3

Қазақ поэзиясының биігіне өрмелеп шыққан ақын

Жылдағы дәстүр бойынша «Бір ел – бір кітап» республикалық акциясы аясында, биыл «Жыл кітабы – 2017» таңдауы ақын Сұлтанмахмұт Торайғыровтың шығармаларына түсті. Абайдан кейінгі ұлы ақындардың бірі. Ұлт үшін күрескен қайраткер. «Мәңгілік Ел» ұлттық идеясы елімізді, ең алдымен, мәдени мұрамызбен, шығармашылық әлеуетімізбен ілгерілетуге үндейді. Сұлтанмахмұт Торайғыров ұлттық идеяның жыршысы. С. Торайғыров 1893 жылы 23 октябрь күні қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында туған. Болашақ ақынның әкесі Шоқпыт (шын аты Әубәкір) кедей, момын шаруа болған деседі. Сұлтанмахмұт бала кезінде әуелі өз үйінде, кейін ауыл молдаларынан оқып хат таниды. 1912 жылдары зейінді, талапты жас жігіт оқу іздеп Тройцкіде бір қыс оқығаннан кейін ауруға шалдығады. Содан ол сол маңдағы бір ауылға бала оқытады. Күз қалаға қайта барып, «Айқап» журналының редакциясына хатшы болып орналасып, онда 1914 жылға дейін істейді. «Айқапта» жерген кезінде ақын көптеген өлең, мақалаларымен бірге «Қамар сұлу» атты романын да жазады. Сұлтанмахмұт 1914 жылдың көктемінде «Айқап» редакциясынан шығады.
Қоңыр Өзек ауылдық кітапханасында «Бір туар асыл ақын» атты С.Торайғыровтың шығармашылығына арналған әдеби кеш өтті. Қатусышылар өқырмандар, «Ардагер» клубының мүшелері, оқушылар, поэзия сүюші қауым. Шара басында кітапханашы өмір-жолымен таныстырып өтті, содан кейін «Адасқан өмір» поэмасынан оқырмандар үзінділер оқыды: «Мен бала» - Кумуков Р., «Мен жігіт» - Каиров С., «Мен тоқтадым» - Бакулин В., «Мен кәрі» - Бондарь Т., «Мен өлік» - Орумбаева Б. Облыстық кітапханада сәуір айынан бастау алған «Павлодар Торайғыровты оқиды» әлеуметтік жобасына облыстың барлық қалалары мен аудандары қатысты. Біздің кітапханада «Қоңыр Өзек Торайғыровты оқиды» атты бейнеролик түсірді. Торайғыров шығармаларын оқыған оқушылар мен студентер, дәрігер мен мүғалім мамандары, зейнеткерлер және жеке кәсіпкерлер роликті әдеби кештін қонақтары тамашалады. Облыстық кітапхана Торайғыровқа арнау жазуды жариялады. Сол шығармалар жинағына біздің жерлесіміздің, ауылымыздың турғыны Павлюк Светлананың өлеңі «Упрямый сын, с кочующей душой» еңгізілді. Өз оқырманыма алғыс білдіре отырып шығармашылық тілеймін. Шара барысынды өлеңін кеш қонақтары тыңдады. Кумуков Расулға аудан кітапханасы жүйісінің атынан белсенді қатысуына алғыс хат тапсырылды. Оқырмандар кітап көрмесін тамашалап, ақынның өлеңдерін оқуымен кеш аяқталды. Осымен Сұлтанмахмұт Торайғыровтың шығармашылығына арналған шаралар аяқталмайды, жалғасуы алдымызда.

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 900

Орумбаева Б.Т. Туған тілім – тірлігімнің айғағы: [Қазақстан халықтарының тілдері күні]/ /
Аймақ ажары. – 2017. – 23 қыркүйек. - №36. – б. 2

«Туған тілім-тірлігімнің айғағы,
Тілім барда айтылар сыр ойдағы.
Өссе тілім, мен де бірге өсемін,
Өшсе тілім, мен де бірге өшемін»-, деп тіршіліктің тірегі болған қазақ тілі жайлы Әбділда Тәжібаев атамыз жырлағандай, әркімнің өз тіліне деген құрметі, өз анасына, өз ұлтына, өз Отанына деген құрметпен бірдей.

Н.Ә.Назарбаевтың 1989 жылғы 20-қаңтардағы жарлығына сай жыл сайын 22-қыркүйек «Қазақстан халықтарының тілдері күні» деп белгіленген болатын. Осы күні тіл құрметіне түрлі іс-шаралар өткізіліп жатыр. Осындай мақсатта Қоңыр Өзек ауылдық кітапханасында тіл күніне арналған бірнеше шара өтті. Кітапханада «Тіл – халықтың даналығы» атты көрмесі орын алды. Мереке салтанатты түрде ашылып, оқырмандарға «Тіл – халықтың жаны » атты баяндама оқылып, оқушылар тіл туралы өлеңдерді мәнерлеп жатқа айтты.
Ойын барысында, қатысушылар сұрақтарға жауап беріп «Мемлекеттік рәміздер» деп аталатын I байқауға ұшырады. «Аяқтау ... былай» екінші байқауы, мақал білгірлерінің анықтады, олар Даутханова Ясмин, Крук Яна және Карпеченко Иван болып табылды. III конкурс «Мақалды бейнелеун», қатусышылар қозғалыстар арқылы тілсіз мақалды көрсету қажет болды. Осы жарыстан кейін, оқушылар «Байланысу үшін тілді керек пе?» қойылған сұраққа бірауыздан «Иә» деген жауп берді. 4 конкурс «Полиглот» үш тілдің сарапшылары анықталды.

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 961

Орумбаева Б.Т. Бабалар даналығы – ұрпақ дәулеті: [Ардагерлердің мерей тойына арналады] //
Аймақ ажары. – 2017. – 12 тамыз. - №30. – б. 3

Бабалар даналығы – ұрпақ дәулеті
Кәріліктің де жастық шағы бар. Успен ауданының Ардагерлер қозғалысына 30 жыл толды. Осы шараға қатысты Қоңырөзек ауылдық округінде «Ұрпақ даналығы сөйлейді» атты аудандық семинар өткізілді, оның мақсаты Қоңырөзек ауылдық округінің ардагерлер кеңесінің тәжірибесімен алмасу. Шараға облыстық кеңес ардагерлері төрағасының орынбасары Абылай Укешевич Жантурин,ұйымдастыру әдістемелік мәселесі жөніндегі облыстық ардагерлер кеңесінің комиссия төрағасы Бектемиров Рашид, аудандық аудагерлер кеңесінің төрағасы Белая Л.И. және аудан ұйымдарының төрағалары болды. Сондай –ақ шара қонақтары Успен аудандық маслихат хатшысы Бечелова Р.К., Қоңырөзек ауылдық округінің әкімі Кумуков Р.З., «Рысмаганбетов» және «Алдияр шаруа қожалықтары басшылары , тыл ардагері Кумуков З.И. болды. Келген қонақтарды ұлттық киім киген қыздар орыстың наны мен тұзымен, қазақтың бауырсағымен, кавказ халқының бәлішімен қарсы алды. «Незабудка»вокалды тобының орындауында «Хлеб всему голова» әні орындалды.Ардагерлер ұйымының төрағасы Гончарова Г. Н. қонақтарды қазақтың дәстүрімен шашу шашылып Мәдениет үйіне шақырды, шақырушылар безендірілген фойеге кіріп , оларға даналы ойдың фотогалереясын, альбомдар, буклеттермен танысу ұсынылды. Қонақтарға қолөнер шеберлерінің өнерлерін тамашалауға шақырды, онда ауыл тұрғындарының қолынан шыққан суреттер. Тігілген суреттер, тоқылған бұйымдар, ойыншықтар, ұлттық жұмыстар көрсетілді. Оны жасаған ауыл тұрғындары Кадученко Е.А Ленчин А.В., Бакулина Е.В., Бондарь Т.И., Тарчекова З.Т.және Чуприн О.К., Кнауб К.В., Молдабаева С.Ж. Әр затта шебердің жанын салып жасағанын, келесі ұрпаққа деген махабаты және отанына деген сүйінішпеншілікті көруге болады. Мол дастарханнан соң жиналғандар өз жұмсын одан әрі жалғастырды. Семинарды аудандық ардагерлер кеңесінің төрағасы Белая Л.И. ашты. Кейін Қоңырөзек ауылының ардагерлер ұйымының төрағасы Гончарова Г.Н. өз сөзін қатысқандарды мерейлі мерекемен құттықтап, өз баяндамасын алғашқы ардагерлер бастамалары жөнінде және қазіргі жағдай жөнінде сөз қозғады. Павловка ауылының алғыашық ардагерлер ұйымының төрағасы Плевако Владимир Федорович болды, ҰОС қатысушы, «Заря коммунизма» колхозының №1 егіс трактор бригадасының бригадирі бірнеше рет орден медальдармен марапатталған сол жылдары соғыс және еңбек ардагерлер ұйымы ұйымдастырылды. Кейін оның жұмысын Волобой Владимир Прокопьевич – ҰОС ардагерінің баласы, «Заря коммунизма» автопаркінің меңгерушісі болып жұмыс жасады, 90 жылдары ардагерлер кеңесінің төрағасы болып жұмыс атқарды. Соғыс және тыл еңбеккерлерімен кездесулер өткізіліп отырды, тыл еңбеккерлеріне көп көңіл аударылды. Қарттар күнін мерекелеу дәстүрге енді. 2003 жылдан 2008жылдар аралығында ардагерлер ұйымын көп балалы ана, белсенді Гусарова Татьяна Петровна басқарды. Бұл жылдары ардагерлер кеңесі белсенді жұмыс істеді, «Сударушки» вокалды тобы құрылды, көркемдік жетекшісі И.И.Ковачев,топ белсенді концерттік бағдарламаларға қатысты. 2008жылдан 2009 ардагерлер ұйымын еңбек ардагері Бурмин Леонид Дементьевич басқарды. Денсаулығына байланыста осы жұмыста көп жұмыс істей алмады.
2009жылдан 2015 жылдың тамыз айына дейін ардагерлер ұйымына жетекшілік етуге Свинолуп Валентина Александровна сайланды.Барлық дәстүрлер , тыл ардагерлерімен тыл еңбеккерлерімен кездесулер жүргізіліп отырылды, Қарттар күні мерекесі өз жалғасын тапты, үйде ауырып жатқан зейнеткерлерге барып хал – жағдайларын біліп отырды, ардагерлер газетіне жазылу жүргізілді, мерейлі жасқа келген зейнеткерлерге құттықтаулар жіберіліп марапатталып отырылды. Вокальды топ 2013 жылға дейін жұмыс жасады. 2015жылдың тамыз айынан бастап ардагерлер кеңесін өзіне таныс қызметті, заманауи талаптарды қоя отырып Гончарова Г.Н. басқарып отыр, ол әртүрлі мәдени сауық жұмыс түрлерін қолданып, жастарды қамтып, ауылдық окург әкімдігімен, мәдениет үйімен, мектеппен және ауыл активісен бірлесе отырып өз қызметін жүргізуде.

Бүгінгі күні ауылдың ардагерлер кеңесі қалай өмір сүруде?
Ұйымда бүгінгі күні 101адам, соның ішінде тыл еңбеккерлері - 8, көп балалы анала - 10, мүгедектер - 8, тың игерушілер- 2, репрессияға ұшырағандар - 4, жалғыз – 4, жалғыз тұратындар - 14, ардагерлер кеңесінде - 5 адам.ардагерлер арасында Успен ауданының Құрметті азаматы Кумуков З.И. Әр ардагердің өз өмір жолы және үлкен еңбек жылдары бар.
Галина Николаевна өзі құрған сценарий бойынша зейнеткерлер өткізілетін шараларда белсенді атсалысуда. .Бұндағы бастысы – уақытты байланыстыратын тармақ. Ардагерлер активіөз үйінің талдырығынан басталатын патриоттық тәрбиеге, өз туған Отанына жеген сүйінішпеншілігін арттыруға көп көңіл бөледі. Бір жарым жыл жұмыс жасаған Г.Н Гончарова. Зейнеткерлер үшін «Күзгі бал», творчесстволық шара «Играй, гармонь!», «Надежда» Плевако Н.М., ауыл дәрігерінің зейнетке шығарып салу кешін,ауыл шаруашылық еңбеккерлеріні марапаттау кеші «Славим сельский труд», Жеңіс мерекесіне арналған «НурОтан»аудандық партиясы филиалының тапсыруымен «Час благодарности труженикам тыла»шаралары өткізілді. Тағы да патриотизнің белгісі болып табылатын өшпес полк шеруі , ондаған адамдар қолдарына бейбітшілікті қорғаған өз бабаларының портреттерін алып « Өшпес полк» салтанатты гимнің әуенімен аллея бойымен Даңқ обелискіне барды.Бұл шара кәрі адамдармен жас балаларды жалпы тарих біріктірді. Бұл шеруде барлығы да бірдей. Көркемөнерпаздар қызметі жаңғырып, «Незабудки» ардагерлер тобы оң тәжірибені жалғастырып бұрынғы «Сударушки» тобының ісін жалғастыруда. Ауылдастар үшін 14 концерттік бағдарлама өткізіліді, 3 концерт Вознесенка, Ново-Покровка, Дмитриевка ауылдарында өткізілді. Екірет аудандық әскери патриоттық өлеңдер байқауына қатысты және екі рет 1 орын алды.Вокалды топ екі мақтау грамотасымен, аудандық маслихаттың алғыс хатымен, аудан ардагерлер кеңесінің, ауыл әкімінің алғыс хаттарымен марапатталды. Демеушілерге жеке алғысымызды айтамыз сахна костюмдерін сатып алуға облыстық маслихаттық депутаты А.А Касицынге., «Рысмаганбетов» и «Алдияр» ШҚ басшыларын және топтың өз мүшелеріне «Ардагер-ветеран» газетіне 2016-2017 жылдарға жазылу науқанында белсенді қатысқаны үшін және баспасөз басылымдарында ардагерлер қозғалысы жөнінде атсалысқаны үшін ардагерлер кеңесі облыстық ардагерлер кеңесімен бағаланды. «Ардагер» және «Огни села» газеті арқылы зейнеткерлерді туған күнімен құттықталады, егде зейнеткерлер мерейлі жасқа келсе үйлеріне барып құттықталады. Зейнеткерлердің неге мұқтаж екендігі зерттеледі. Ардагерлер қоғамдық ұйымы мемлекеттен мықты емес, оның ешқандай қоры жоқ. Бірақ адамдар сеніммен қарап, олардың мұқтаждығын тыңдап, кеңес беретінін қандай да көмек болатынын сенеді. Қарттар күні мерейлі отбасыларды құттықтап, жаңадан зейнетке шыққан адамды салтанатты қабылдау жүргізіледі. 2016 жылы зейнеткерлердің өтініші бойынша «Алдияр»ШҚ 50%- жеңілдікпен астық қалдықтарын берді . 65 адам ауыл медбикесі зейнетке шығуына байланысты Плевако Н.М.сыйлыққа қосылды,
52 адам (мұғалімдерсіз) баласын Қытайға апарып емдетуге Тыштыкова Катяға материалдық көмек көрсетті. Зейнеткерлер өз мүмкіншіліктеріне қарай ауылдастары қайтыс болғанда көмек көрсетеді.
Өлкетану жұмыстары жүргізілуде. Соғыстан қайтан әскери сарбаздар жөнінде материалдар жинақталды. Олардың есімдері тақтаға жазылды, бірнеше папка құжаттармен облыстық мемлекеттік мұрағаттарына « Жеңімпаздар» еске алу кітабы үшін тапсырылды. Біздің жерлестеріміз жеңімпаздар ретінде енгзілді. Сондай –ақ тыл еңбеккерлері жөніндеде материалдар жиналды, бір бөлігі мемлекеттік мұрағатқа кітап үшін тапсырылды. Тыл ардагерлері жөнінде буклет шығарылды, Павловка ауылының тарихы бойынша 7 бейне ролик құрылды, олар «Одноклассники» сайтында «Павловка – мы твои дети » тобындаорналастырылған. Ауылдық кітапханамен бірлесе отырып «Истоки» өлкетану клубы жұмыс жасайды , оның жұмысы ауылдың тарихи және адамдарын есте сақтауға бағытталған. Мәдениет үйіндегі стендтегі суреттер сол жұмыстың бір бөлігі.30 жыл ішінде қаншама жұмыс әулеттері туралы алғыспен еске алуға болады . Олар: Квитко, Удербаевтар, Молдабаевтар, Балюк, Шлегель, Свинолуп Е.П., Жумабаева М.С., Ленчин В., Мушкет, Мухамбетова, Рысмаганбетов отбасылары және басқалар .
Ардагерлер кеңесінің шараларын өткізуге үнемі демеушілік көрсететін ШҚ және ЖК: «Рысмаганбетов», «Алдияр», Рысмаганбетов М.К., Головченко О.В., Мускенова А.К., Крук М.И., Гребеневич В.С., Бондарь С.В., Жумабаев К.Р., Нелин П.В., Каиров Г.Ж., Каиров С.Ж., маслихат хатшысы Бечелова Р.К., Плевако В.Б., Пирогов Г.Н., Кудихин С.В., ауылдық округтің әкімі Кумуков Р.З., Тарчекова З.Т., Орумбаева Б.Т., «Незабудки» вокалды тобы, педұжым және т.б.
Тарихтың ең қымбат заты –соғыста мерт болғандарға ауылдастарға ескерткіш – тиісті тәртіппен ұсталған. Гүлзарлар салынып, гүлдер отырғызылған, сондай гүлзардың біреуі ардагерлермен отырғызылған. Орындықтар орнатылған, ескерткіш жанында шаралар өткізіледі.
Ардагерлер ұйымының алға қойған мақсаттар көп, әкімнің де алға қойған жаңа мақсаттары, игі істері бар.
Семинарға қатысушыларды ауыл әкімі Кумуков Р.З. құттықтады. Ардагерлердің ауызбіршілігі және қайсарлықтары өсіп келе жатқан жеткіншектерге биік патриотизге және Отанға деген сүйінішпелігізді арттырады. Сіздердің табанды еңбектеріңіз жастарды қолдап және бағалы мұраны тапсыруды қамтамасыз етеді. Сіздердің әрқайсыларың біздің ауыл тарихының тұтас бір дәуірі болып келесіздер. «Незабудка»вокалды тобының орындауында орындалған әсем әндердің әуенініе қосылып қонақтар ән салды, би биледі. , Соннан кейін қонақтар экскурсияға Даңқ обелискісіне, оған гүл шоқтары қойылды, сосын әкімдікте орналасқан қазіргі заманға сәйкес ардагерлер кабинетіне барды . Келесі сүт қабылдау пунктінде болып онымен ШҚ басшысы Рысмаганбетов И.К., таныстырып өтті, сондай –ақ Павлов ЖББ мектебінде шахмат кабинетімен танысып өтті. Қонақтар шахмат, шашка ойындарын ойнады Шара тамақ ішкен соң аяқталды.Галина николаевнаның атына алғыс білдіріп, облыстан келген өкілдер ризашылықтарын білдіріп ардагерлер кеңесінің жұмысының бүгінгі өмірі туралы, елдің тарихын білгендерін, сіздердің ауылдарының Батырларымен танысқандарының куәсі болғанын атап өтті. Қатысушылар Г.Н. Гончарованы , Кеңес және актив мүшелеріне алғыстарын білдіріп жұмыс тәжірибелеріне оң баға берді. Әр зейнеткерге мықты денсаулық. Отбасылық бақыт, жаңа қызықты шараларда кездесулерге тілек білдірді.

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 925

Орумбаева Б.Т. Жеңіс шағын алаңнан басталады: [Спорт өмірі] //
Аймақ ажары. – 2017. – 5 тамыз. - №29. – б. 2

Жеңіс шағын алаңнан басталады
Таяу күндері Қоңыр Өзек ауылында спорттық алаңының салтанатты ашылуы өтті. Ашылу рәсіміне: Успен ауданының әкімі С. И. Саламацкий, аудандық мәслихаттың хатшысы Р. К. Бечелова, ауылдық округтің әкімі Р. З. Кумуков қатысты.
Құрметті құқығы жаңа объектінің дәстүрлі лентаны кесіуі Успен ауданының әкіміне Саламацкий С. И. және ауыл әкіміне Кумуков Р. З. Берілді.
Көптеген балалар мен мерекелік атмосфера ауыл тұрғындары үшін жаңа спорт алаңын – нағыз мереке. Осындай спорт алаңдары – бұл қол жетімді спорт және бос уақытын ұйымдастыру балалар мен жастар үшін маңызы зор.
Құқығы бірінші соққы қақпаға беруші спорт ардагері Аусагитову Г. К.
"Спорт – бұл өмір, бұл-ұзақ өмір сүру, бұл-мықты денсаулық" - деді өз сөзінде аудан Әкімі С. И. Саламацкий құттықтап, барлық игілік, жақсы ойын көрсететініне сенім білдірді.
Аудандық мәслихаттың хатшысы Р. К. Бечелова, Қонырөзек ауылдық округі әкімі Р. З. Кумуков, спорт ардагерлері Махамбетов Н.К. және Аусагитов Г. К., жиналған қауымды осындай оқиғамен құттықтай отыра спорттық жеңістер тіледі. Сондай-ақ, ауылдық округтің әкімі алғысын білдірді демеушілерге КХ "Алдияр", КХ "Рысмаганбетов", ЖШС "Манкожа", жастар ісі жөніндегі нұсқаушысы Аусагитов К. Г., ауыл әкімі Р. З. Кумуков.
Ал қандай мереке сыйлықсыз, сондықтан футбол доптарын сыйға тартты: Р. К. Бечелова, 1987 жылдың түлектері, және спорт ардагерлері. Аудан әкімі С. И. Саламацкий үздік ойыншыларға 4 билет ЭКСПО көрмесіне сыйлады.
Жарысқа қатысқан командалар Успенка ауылы, ЖШС "Егембай", Лозовое ауылы, екі команда Қоңырөзек а., жастар және ардагерлер.
Өткізілген ойындардың қорытындысы бойынша 1 орында Успенка, 2-орында - Лозовое, 3-орында ЖШС «Егембай". Үздік ойыншылары деп танылды Сқақов Рахметолла, Бижанов Әлібек, Қайыров Шыңғыс және Таймасов Ержан, оларға ЭКСПО билеттері тапсырылды.
Үлкен спорттағы жеңіс осындай кішкентай алаңынан басталады, ал біздің жастарға рухани-сау және табиғи-берік болуларын тілеймін.

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 30 января 2018

Просмотров: 980

Орумбаева Б.Т. Жүрегі жарқын жан: [Халықаралық әйелдер күні] //
Аймақ ажары. – 2017. – 4 наурыз. - №9. – б. 4

Жүрегі жарқын жан
Өте жиі сенімен бір ауылда, бір көшеде, жай жанында адам өмір сүреді, ал сен ол туралы ештеңе білмейсің! Жасыратыны жоқ, біздің Қоңыр Озек ауылымызда да сондай тамаша және бірегей әйелдер бар. Әйелдер мерекесінің қарсаңында бір әйел туралы айтқым келіп тұр.
Скакова Канипа Казиқызы 1953 жылының 29 шілдесінде Амангелды аулыңда дүниеге келеді. 1971 жылы онжылдық мектепті бітіріп Павлодар пединститутына оқуға тусүге аттанады. Бірақ оқуға тусалмай Надаров орта мектепке пионер жетекшісі болып орналасады. Екі жылдаң соң Канипа апамыз туған ауылына оралып, Павлов орта мектебіне пионер жетекшісі ретінде жұмыс жолын жалғастырады. 1976 жылы Канипа Казиевна тұрмыс құрап, Скаков отбасына үлкен келін болып түседі. 1981 жылы Павлов ауылында балабақша жаңа ғимараты ашылды. Ал, 1982 жылы Қанипа тәрбиешінің көмекшісі болып жұмысқа орналасады. Кейіннен сырттай тәрбиеші мамандығы бойынша екі жылдық оқуын бітіріп тәрбиеші болып тағайындалады. Ол кісіні бүл тәрбиешілік жолға итермелеген балаларға деген шексіз махаббаты. Бір ерекшілігі Канипа Казиқызының тәрбиеленуінде болған барлық балалардың аты-жөндері қазір де есінде. Бүгінде сол балақайлардың барлығы есейіп үйлі-боранды, бала-шағалы болып, кейбіреулері беделді қызметтерде жұмыстар атқарып отыр. Бірақ өкінішке орай қайта құру жылдары еліміз бойынша балабақшалар жаппай жабыла бастады. Оның салдары Қанипа Қазиқызы жұмыс атқарған ауылдық балабақшасын да айналып өтпеді. Бірақ, адам болған соң тіршілік жасау қажет, Қанипа апамыз балабақша жабылғаннан кейін қол құсырып отырып қалмай, "Рысмаганбетов" шаруа қожалығына жұмысқа орналасады. Осы жұмыс орнында зейнеткерлікке дейін жұмыс істейді. Көпжылдық адал еңбегі үшін грамоталар және алғыс хаттармен марапатталды.
2016 жылдың қазан айында Канипа Казиевна мен Зайдолла Жұмабекұлы отау құрып, үлкен жанұя болғандарын қырық жылын тойлады. Бүгінде Қанипа апамыз бен Зайдолла ағамыз немере сүйіп, аяулы да ардақты, сүйікті ата-әже атанып отырған жайлары бар. Қанипа апамызды көрікті көктеммен қатар келетін әйелдер мерекесімен құттықтай отырып, деніне саулық, жүзіне күлкі, қуаныш тілеп, артынан ерген немерелерінің қызығына тоймай мерекеден мерекеге жете берсін.

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 27 января 2018

Просмотров: 827

Гильдебранд Л.В. Окружая вниманием и заботой: [ Ветеранская организация]
 // Ардагер- Ветеран.- 2016.- 17 марта.- С.2

«Для весенних весёлых ветвей. Корни более чем родня…
Берегите пожилых людей. Без которых не было б вас!»
(Л. Татьяничева)
Наша ветеранская организация состоит из 71 человека. В составе Совета ветеранов- 5 самых активных представителей сельчан. . Они делают всё, чтобы опекаемые ими пенсионеры не чувствовали себя одинокими. Поздравляют их с юбилеями, с другими важными в их жизни событиями. По «большим» праздникам Совет ветеранов проводит вечера, всегда с выдумкой, с вовлечением в активный отдых всех приглашённых. Не забывает тех, кто болен и не может посещать различные мероприятия, – активисты приходят и звонят, интересуясь их жизнью.
Первичная ветеранская организация уже имеет свою богатую историю. Много лет руководил организацией ветеран ВОВ Сухонос В.П. Затем более десяти лет во главе ветеранов стояла Окатенко В. В. С 2013года организацией руководит председатель Совета ветеранов Алтаева А.А., человек неординарный, ответственный за порученное дело, с активной жизненной и гражданской позицией. При этом всегда рядом с нею называют её заместителей – Жартовского А.Н., Ильченко Л.А., Ковтуненко Т.В., без которых сегодня также трудно представить работу этой организации на столь высоком уровне. За активную, творческую и плодотворную работу они были награждены благодарственными письмами Акима села.
Ветеранская организация активно участвует в общественной жизни села, принимает участие и во всех проводимых массовых праздничных мероприятиях, многие пенсионеры являются читателями сельской библиотеки и участниками мероприятий, проводимых библиотекой , вносят свой посильный вклад в проведении «субботников» по благоустройству села.
5 марта Советом ветеранов совместно с сельской библиотекой, с\клубом, КСОШ было проведено мероприятие – голубой огонек « Мы верим в то, что женщины прекрасны !», посвященное празднованию Международного женского дня - 8 марта.
Цель- укрепление статуса казахстанской женщины как человека труда, пропаганда позитивного образа семьи и брака, чествование многодетных матерей.
На мероприятие поздравить женщин были приглашены депутат районного маслихата Айбасов З.Б., представитель сельской администрации. Ветеранскую организацию поздравила с праздником и председатель Совета ветеранов Алтаева А.А. Мужчины в этот день преподнесли подарки виновницам торжества. Большую значимость придали чествованию многодетных матерей. За материнский и гражданский подвиг матери- героини награждены подвесками « Алтын алқа» и « Күміс алқа ». Их в сельском округе 24 человека. Сельской библиотекой была оформлена и книжная выставка « Имя ей, Женщина- Мать!», эпиграфом которой стали слова М. Джалиля « Мир будет вечно прославлять, ту женщину, чье имя – Мать!». В честь матерей звучали песни на разных языках, стихи. Дети подарили зажигательный танец. Чествовали и женщин- юбиляров. Был организован благотворительный обед.
Основными задачами работы Совета ветеранов является то, чтобы не оставить ветеранов наедине со своими проблемами, укрепить веру в то, что они нужны обществу, которому они отдали свои знания, опыт, труд, что о них помнят и ценят. Внимание, забота – это самое главное, что необходимо пожилому человеку и Совет ветеранов по мере сил и возможностей старается окружить ими пенсионеров .

Подробности

Автор: Manager Almanah

Категория: Библиотека на страницах печати

Опубликовано: 27 января 2018

Просмотров: 783

Гильдебранд Л. Воспитана трудовым примером: [ Живут рядом с нами] // Огни села.- 2017.- 20 мая.- С.5.

« Война голодными глазами. Входила в нашу жизнь и дом,
Нас было четверо у мамы, Когда отец ушел на фронт»
- эти строки и о ее семье и детстве, как о тысячи других семей.
Иргенс ( Бабынина) Екатерина Андреевна – одна из старейших жительниц села. А еще это простая, скромная труженица, многодетная мать и уважаемый на селе человек. Родилась героиня моего рассказа 23 мая 1936 года, в с. Белоцерковке Лозовского района. Росла и воспитывалась в простой крестьянской семье. Ее родители воспитали четверо детей. Какой же это тяжелый и изнуряющий труд колхозника! « Наши родители нас никогда физически не наказывали, а воспитывали твердым словом и трудовым примером. О своем детстве в годы войны ничего не помню. Но помню страшные годы послевоенные. Мы были просто дети, дети войны. Не доедали, не доиграли, не доучились. А так хотелось учиться, но никак это было невозможно. Образование у меня всего 4 класса»- с грустью вспоминает Екатерина Андреевна о своем детстве. Да, детская память очень избирательна, в ней остаются только самые яркие моменты. Но они не всегда так приятны, и их не вытравить из памяти. Таких как она, по году рождения, называют детьми военной поры. В суровом 41- м, ей было пять лет Работать пошла Екатерина с 15 лет. Сначала помогала матери, потом сама стала работать телятницей на ферме. А остальную трудовую жизнь сложила из разного труда в колхозе. Где только не трудилась ! И в огородней бригаде работала, и на разных подсобных работах. А последние годы, лет 15, работала на зернотоке . В 1986 году вышла на заслуженный отдых, как многодетная мать. . За материнский подвиг и за труд Екатерина Андреевна награждена дважды « Медалью Материнства» и медалью « За доблестный труд». В 1956 году вышла замуж за Иргенс Антиса Робертовича. Он приехал в село на целину, из Литвы, да так и остался, встретив здесь свою судьбу. Вместе с мужем воспитали 6 детей. Слово родителей для детей было законом и ослушаться никто не смел. Мы долгие годы жили по соседству с этой семьей и меня всегда удивляло их отношение к труду . Жили очень скромно, но в доме всегда был уют и порядок. Антис был мастером на все руки, первоклассным мотористом, сельчанам чинил радиотехнику, часы. Эту семью очень уважали на селе.
Смотрю на руки этой женщины, тяжелые, загрубевшие от непосильного труда и невольно проникаюсь глубоким уважением к таким людям, неприметным, не кичащимися своим трудом. Она и сейчас не может сидеть без дела, и огород садит, и все сама по дому делает. « Трудно было, очень, но мы жили и работали, как все, а как же могло быть иначе. Работать нужно было всегда»- такими словами выражает она свое отношение к труду. По жизни к людям она относится ровно. Ценит в них трудолюбие, скромность, доброту. Разъехались дети, опустел дом. Сын Вячеслав живет в Сибири, дочь Маргарита в Германии. И она живет надеждами о новой скорой встрече со своими детьми. Нет, она не героиня, она простая сельчанка, которая прошла огромный, жизненный путь с радостями и удачами, потерями и невзгодами ! Жизнь всему научила, и мудрости, и бережливости. И этот груз прожитых лет и опыта бесценен. От всего сердца хочется пожелать ей здоровья, долголетия и счастья.